Αστροκυτώματα

Τα Αστροκυτώματα συνιστούν τον συχνότερο ενδοπαρεγχυματικό(πρωτοπαθή) όγκο του εγκεφάλου.

Εμφανίζουν μεγάλη πολυμορφία και ευρύ φάσμα, στο ένα άκρο του οποίου βρίσκονται καλοήθεις όγκοι, όπως το πιλοκυτταρικό αστροκύτωμα, και στο άλλο άκρο ιδιαίτερα κακοήθεις όγκοι, όπως το πολύμορφο γλοιοβλάστωμα.

Τα καλούμενα συνηθισμένα(ordinary) αστροκυτώματα αφορούν διηθητικούς όγκους με συγκεκριμένη ταξινόμηση (Grade II-IV), ανάλογα με το βαθμό κακοήθειας.

Η ηλικία και η λειτουργικότητα (Karnofsky score) του ασθενούς, ο βαθμός εκτομής, το μέγεθος, η εντόπιση(ευγενής ή μη περιοχή του εγκεφάλου) και τα ιστολογικά κριτήρια της βλάβης (αναπλασία, μιτώσεις, παρουσία νεκρώσεων και άλλα), συνιστούν τους πιό σημαντικούς προγνωστικούς παράγοντες των ασθενών που πάσχουν από αστροκυτώματα.

Η χειρουργική εξαίρεση αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της αντιμετώπισης των αστροκυτωμάτων.

Βασικός στόχος της κάθε επέμβασης είναι: η λήψη υλικού για παθολογοανατομική εξέταση, η αφαίρεση της βλάβης σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη έκταση και, κατά συνέπεια, η αυξημένη επιβίωση των ασθενών μέσω της μείωσης του φορτίου του όγκου.

Η χημειοθεραπεία και η ακτινοβολία συνιστούν επικουρικές μεθόδους θεραπείας των αστροκυτωμάτων του εγκεφάλου.

Η χρήση εξελιγμένων μεθόδων στο τομέα της νευροχειρουργικής, όπως η νευροπλοήγηση και η διεγχειρητική χαρτογράφηση του εγκεφάλου (ιδιαίτερα για βλάβες που κείνται σε ευγενείς ή/και εν΄τω βάθει δομές του εγκεφάλου), η εφαρμογή μικροχειρουργικών τεχνικών και η καλύτερη κατανόηση της φυσιολογίας και της ανατομίας του νευρικού συστήματος αποτελούν, σε συνδυασμό με την εμπειρία του νευροχειρουργού, το βασικό θεμέλιο πάνω στο οποίο βασίζεται η κομψή και αποτελεσματική αντιμετώπιση των ασθενών που πάσχουν από αστροκυτώματα του εγκεφάλου.

Fig: Μαγνητική Τομογραφία Εγκεφάλου(Εγκάρσια Ακολουθία) που αναδεικνύει ένα Αστροκύτωμα υψηλής κακοήθειας στην περιοχή της νήσου του Reil αριστερά.