Μηνιγγιώματα

Τα Μηνιγγιώματα αφορούν ,συνήθως, καλοήθεις εξωπαρεγχυματικές βλάβες του εγκεφάλου που προέρχονται από την αραχνοειδή μήνιγγα. Αποτελούν το 14-19% των πρωτοπαθών όγκων του εγκεφάλου.

Συνήθεις θέσεις εντόπισης των μηνιγγιωμάτων είναι:η κυρτότητα του εγκεφάλου(convexity), η περιοχή παρά τον οβελιαίο κόλπο (parasagittal), η περιοχή της ελάσσονος πτέρυγας του σφηνοειδούς οστού (sphenoidal ridge), η περιοχή του δρεπάνου(falx), η περιοχή φύματος του εφιππίου (tuberculum sellae, η περιοχή του μέσου κρανιακού βόθρου (middle fossa), η περιοχή του σκηνιδίου (tentorial) και άλλες.

Η μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου (MRI) και η ψηφιακή αγγειογραφία εγκεφάλου(DSA) αποτελούν τα βασικά απεικονιστικά εργαλεία αξιολόγησης των ασθενών που πάσχουν από μηνιγγιώματα.

Κλασική θεραπεία των μηνιγγιωμάτων είναι η χειρουργική.

Μικρού μεγέθους μηνιγγιώματα που ανευρίσκονται τυχαία(incidental) ή μηνγγιώματα τα οποία εμφανίζονται με επιληπτικές κρίσεις, που ρυθμίζονται εύκολα με φαρμακευτική αγωγή, μπορούν να τεθούν σε παρακολούθηση.

Τέλος, μηνιγγιώματα που εδράζονται σε δυσπρόσιτες περιοχές του εγκεφάλου, όπως ο σηραγγώδης κόλπος, ενδεχομένως αποτελούν ένδειξη για στερεοτακτική ακτινοχειρουργική.

Fig: Μαγνητική Τομογραφία Εγκεφάλου(Μετωπιαίες Ακολουθίες) που αναδεικνύει ένα ευμεγέθες Μηνιγγίωμα στην κυρτότητα του αριστερού εγκεφαλικού ημισφαιρίου