Πρόσθια Αυχενική Δισκεκτομή
Η Πρόσθια Αυχενική Δισκεκτομή και Σπονδυλοδεσία (Anterior Cervical Discectomy & Fusion) αποτελεί μία κλασική χειρουργική προσπέλαση αντιμετώπισης της αυχενικής δισκοπάθειας/σπονδύλωσης.
Fig 1: Σχηματική αναπαράσταση της κήλης του μεσοσπονδυλίου δίσκου (herniated disc), με τον ινώδη δακτύλιο (annulus) και τον πηκτοειδή πυρήνα (nucleous), με εμφανή τα σημεία πίεσης της σύστοιχα εξερχομένης νωτιαίας ρίζας (spinal nerve).
Από τι συνίσταται η Πρόσθια Αυχενική Δισκεκτομή και Σπονδυλοδεσία
Η Πρόσθια Αυχενική Δισκεκτομή και Σπονδυλοδεσία συνίσταται
α) στην αφαίρεση του προπίπτοντος δισκικού υλικού/οστεοφύτων και
β) στην τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος (graft).
Η παραπάνω διαδικασία μπορεί να ολοκληρωθεί με ή χωρίς την τοποθέτηση πλάκας/βιδών τιτανίου.
Fig 2: Σχηματική αναπαράσταση της Πρόσθιας Αυχενικής Δισκεκτομής και Σπονδυλοδεσίας που συνίσταται α)στην αφαίρεση του προπίπτοντος δισκικού υλικού/οστεοφύτων και β) στην τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος(graft).
Οι ενδείξεις της Πρόσθιας Αυχενικής Δισκεκτομής και Σπονδυλοδεσίας
Οι ενδείξεις της Πρόσθιας Αυχενικής Δισκεκτομής και Σπονδυλοδεσίας, στο πλαίσιο της διαγνωσμένης -βάσει μαγνητικής τομογραφίας-αυχενικής δισκοπάθειας/σπονδύλωσης είναι οι εξής:
α) το οξύ, συνεχές άλγος παρά τη λήψη συντηρητικών μέτρων.
β) η παρουσία νευρολογικού ελλείμματος, ειδικά όταν αυτό έχει προοδευτικό χαρακτήρα, που μπορεί να αφορά είτε τον περιφερικό κινητικό νεύρωνα(νωτιαίες ρίζες) είτε τον κεντρικό κινητικό νευρώνα(νωτιαίος μυελός).
Εν όψει της χειρουργικής επέμβασης ,και βάσει του ατομικού ιστορικού του ασθενούς , θα πρέπει να λάβει χώρα διακοπή της αντιπηκτικής και της αντιαιμοπεταλιακής αγωγής καθώς και των μη στερινοειδών αντιφλεγμονωδών σκευασμάτων. Επίσης η διακοπή του καπνίσματος και της χρήσης αλκοόλ κρίνεται απαραίτητη τουλάχιστον μία (1) εβδομάδα πριν τη χειρουργική επέμβαση και δύο (2) εβδομάδες μετά από αυτή.
Σχετικά με το κάπνισμα, θα πρέπει να ειπωθούν τα εξής: ιδιαίτερα σημαντικός παράγοντας για την εξασφάλιση της επιτυχίας της επέμβασης είναι η διακοπή του καπνίσματος. Η νικοτίνη εμποδίζει την ανάπτυξη των οστών και βάζει τον ασθενή σε αυξημένο κίνδυνο ψευδάρθρωσης(αποτυχία οστεοποίησης του μοσχεύματος που χρησιμοποιείται). Σε ορισμένες μελέτες οι καπνιστές εμφανίζουν μέχρι και 40% αποτυχίας οστεοποίησης(ψευδάρθρωση) σε αντίθεση με τους μη καπνιστές που τα αντίστοιχα ποσοστά φθάνουν το 8 %. Επίσης το κάπνισμα επηρεάζει αρνητικά(μειώνει) την κυκλοφορία του αίματος οδηγώντας σε πιό αργή επούλωση του χειρουργικού τραύματος και αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης.
Ποια είναι τα στάδια της Πρόσθιας Αυχενικής Δισκεκτομής και Σπονδυλοδεσίας
Τα στάδια της Πρόσθιας Αυχενικής Δισκεκτομής είναι τα εξής:
1. Η τομή του δέρματος που λαμβάνει μέρος στην προσθιο-πλάγια τραχηλική χώρα (συνήθως δεξιά) περί τα 4-5 εκατοστά. Ακολουθεί ανατομικός διαχωρισμός των υποκείμενων ανατομικών δομών με έλξη της τραχείας και του οισοφάγου επί τα εντός και του αγγειονευρώδους δεματίου(καρωτίδα, πνευμονογαστρικό και έσω σφαγίτιδα φλέβα) επί τα εκτός.
Fig 3: Σχηματική αναπαράσταση της τομής (εγκάρσια) στην προσθιοπλάγια τραχηλική χώρα.
2. Ακολουθεί διεγχειρητικά, συνήθως με τοποθέτηση βελόνας, ακτινολογικός προσδιορισμός του παθολογικού μεσοσπονδυλίου διαστήματος.
Fig 4: Ακτινογραφία που λαμβάνει χώρα διεγχειρητικά(μέσω C-arm) για τον ακτινολογικό προσδιορισμό του παθολογικού μεσοσπονδυλίου διαστήματος.
3. Στη συνέχεια λαμβάνει χώρα η έναρξη της αφαίρεσης του παθολογικού μεσοσπονδυλίου δίσκου.
Fig 5: Σχηματική αναπαράσταση της εγκάρσιας τομής δέρματος καθώς και της έναρξης της αφαίρεσης του προπίπτοντος δισκικού υλικού με διατομή του ινώδους δακτυλίου(disc annulus).
4. Κατόπιν, υπό την όραση του μικροσκοπίου και τη χρήση εργαλείων μικροχειρουργικής, επιτυγχάνεται η αποσυμπίεση του νωτιαίου μυελού ή/και της σύστοιχα εξερχομένης νωτιαίας ρίζας από το προπίπτον δισκικό υλικό. Στις περιπτώσεις της αυχενικής σπονδύλωσης, όπου εκτός από προπίπτον δισκικό υλικό ανευρίσκονται και οστεόφυτα που πιέζουν το μυελό και τα εξερχόμενα νωτιαία νεύρα, κρίνεται απαραίτητη και η αφαίρεση αυτών.
Fig 6: Σχηματική αναπαράσταση της αφαίρεσης του προπίπτοντος/εκφυλισμένου δισκικού υλικού(herniated disc) με πιεστικά φαινόμενα επί της σύστοιχα εξερχομένης νωτιαίας ρίζας(spinal nerve). Η παρουσία οστεοφύτων(bone spurs), με πιεστικά φαινόμενα επί της σύστοιχα εξερχομένης νωτιαίας ρίζας, είναι επίσης εμφανής.
5. Η τοποθέτηση του οστικού μοσχεύματος αποτελεί το επόμενο στάδιο της επέμβασης. Ο χώρος που μένει κενός, μετά την αφαίρεση του παθολογικού μεσοσπονδυλίου δίσκου, θα πρέπει να καλυφθεί προς αποφυγή ''κατάρρευσης''(collapse) των σπονδυλικών σωμάτων και τριβής μεταξύ των.
Το οστικό μόσχευμα λειτουργεί σαν γέφυρα μεταξύ των σπονδύλων και , μέσω της διαδικασίας της οστεοποίησης, επιτυγχάνεται η ''ένωσή'' των (σπονδυλοδεσία/spinal fusion).
Τα μοσχεύματα μπορεί να προέρχονται από τον ίδιο τον ασθενή(αυτομοσχεύματα) ή από κάποιον δότη(αλλομοσχεύματα).Τέλος, υπάρχουν και τα συνθετικά υποκατάστατα οστικού μοσχεύματος(cages).
Fig 7: Σχηματική αναπαράσταση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης που αναδεικνύει την τοποθέτηση μοσχεύματος (bone graft) μεταξύ των σπονδύλων (vertebra) μετά από αυχενική δισκεκτομή.
Η παραπάνω διαδικασία μπορεί να ''ενισχυθεί'' με την τοποθέτηση πλάκας/βιδών τιτανίου.
Fig 8: Σχηματική αναπαράσταση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης που αναδεικνύει την τοποθέτηση πλάκας/βιδών τιτανίου μετά από αυχενική δισκεκτομή.
6. Η σύγκλειση του τραύματος αποτελεί το τελευταίο στάδιο της χειρουργικής επέμβασης.
Πρόγνωση των ασθενών μετά από Αυχενική Δισκεκτομή και Σπονδυλοδεσία
Η πρόγνωση των ασθενών με αυχενική δισκοπάθεια σε γενικές γραμμές είναι πολύ καλή.
Εξαιρετικά αποτελέσματα εμφανίζουν οι ασθενείς με πόνο στο άνω άκρο που οφείλεται στην αυχενική δισκοπάθεια.
Οι ασθενείς με αυχενική δισκοπάθεια/σπονδύλωση που παρουσιάζουν εικόνα μυελοπάθειας, λόγω πίεσης του αυχενικού μυελού , εμφανίζουν λιγότερο ικανοποιητικά αποτελέσματα. Αυτά εξαρτώνται κυρίως από το βαθμό και τη χρονική διάρκεια της μυελοπάθειας.
Επιπλοκές μπορούν να συμβούν σε πολύ μικρό ποσοστό και τέτοιες είναι: η λοίμωξη, η αιμορραγία, το βράγχος φωνής και η δυσφαγία, που συνήθως έχουν παροδικό χαρακτήρα, καθώς και επιπλοκές που αφορούν την τοποθέτηση του οστικού μοσχεύματος (ψευδάρθρωση).